Diety
CHOROBA WRZODOWA jest jednym z najczęściej występujących schorzeń przewodu pokarmowego na świecie. Chorują zazwyczaj osoby w wieku od 25vdo 55 roku życia, trzykrotnie częściej są to mężczyźni niż kobiety. Ponad 95% przypadków wrzodów dwunastnicy i 75% wrzodów żołądka jest związana z zakażeniem bakterią Helicobacter pylori. Czynnikami, które również przyczyniają się do rozwoju owrzodzeń są m.in. palenie tytoniu, nadmierne spożywanie alkoholu, długotrwałe przyjmowanie leków przeciwzapalnych, podłoże genetyczne, stres, a także nieregularne spożywanie posiłków. Chorobę wrzodową leczy się farmakologicznie oraz za pomocą odpowiedniej diety, która powinna być lekkostrawna, z ograniczeniem substancji pobudzających wydzielanie soku żołądkowego.
GŁÓWNE ZASADY DIETY PRZY CHOROBIE WRZODOWEJ:
1. Niewielkie objętościowo posiłki powinny być spożywane regularnie, dosyć często, co 2-3 godziny z zachowaniem odpowiedniej temperatury (potrawy i napoje powinny być niezbyt gorące i niezbyt zimne).
2. Niezbędne jest wyeliminowanie z diety ostrych przyprawy takich jak: ostra papryka, pieprz, curry, musztarda, a także unikanie soli i słonych potraw. Niewskazany jest także ocet oraz produkty, które go zawierają, jak np. ogórki konserwowe.
3. Należy zrezygnować się ze smażonych potraw, najlepiej aby były przygotowywane na parze, pieczone w folii lub duszone bez obsmażania.
4. Wskazane jest usunięcie z diety produktów wywołujących zgagę, bóle brzucha i wzdęcia. Są to miedzy innymi warzywa strączkowe, kapusta, ciemne pieczywo, kasze, ciemny ryż i makaron, niedojrzałe warzywa i owoce, orzechy.
5. Warzywa i owoce powinno się spożywać rozdrobnione, najlepiej w postaci soków lub przecierów.
6. Należy wybierać produkty mleczne o obniżonej zawartości tłuszczu oraz chude mięso i ryby.
7. Zabrania się picia kawy, mocnej herbaty, alkoholu oraz spożywania pokarmów drażniących, jak np. dania kwaśne lub pikantne.
8 . Należy ograniczyć spożycie słodyczy, ciast i produktów bogatych w cukier i węglowodany.
Przestrzegając zaleceń lekarza i stosując powyższe zasady, które mają na celu ochronę uszkodzonej błony śluzowej, a także kierując się zdrowym rozsądkiem i znajomością własnego organizmu zwiększamy swoją szansę na całkowite wyzdrowienie.
LECZENIE ACENOKUMAROLEM I WARFINEM
DIETA I ŚRODKI OSTROŻNOŚCI
DOUSTNE LEKI PRZECIWZAKRZEPOWE wpływają poprzez upośledzenie cyklu przemian witaminy K w wątrobie na wytwarzanie czynników krzepnięcia, a przy tym samym zmniejszają krzepliwość krwi. Skuteczność leczenia (zmniejszenie krzepliwości) oceniamy oznaczając INR. Prawidłowe INR u osób nieleczonych przeciwzakrzepowo wynosi 0,8 - 1,2.
W migotaniu przedsionków zalecany INR 2,0 – 3,0
INR < 1,8 brak działania przeciwzakrzepowego, INR > 3,5 rośnie ryzyko krwawienia
Kontrola leczenia:
1 miesiąc 1x w tygodniu
2 – 3 miesiąc co 2 tygodnie
> 3 miesiąca 1x na miesiąc
Najczęstsze objawy krwotoczne przy stosowaniu leków przeciwzakrzepowych:
- nadmierne siniaczenie się, krwawienie z nosa
- krwawienie z błony śluzowej jamy ustnej
- krwiomocz
- krwawienia z przewodu pokarmowego (fusowate wymioty, obecność czarnych smolistych stolców lub krwi w stolcu)
Na efektywność leczenie wpływa:
- Spożywanie dużej ilości zielonych jarzyn, owoców awokado zwiększa zapotrzebowanie na antykoagulanty (wymaga większych dawek leków przeciwzakrzepowych)
- Spożywanie pokarmów bogatych w witaminę K, takich jak olej sojowy, olej rzepakowy, brokuły, kapusta, kapusta włoska, szpinak, sałata, brukselka, rzepa, oliwa z oliwek, wątroba wołowa, kalafior, asparagus zwiększa zapotrzebowanie na antykoagulanty (wymaga większych dawek leków przeciwzakrzepowych)
- Alkohol nasila działanie leków zakrzepowych
- Choroby przebiegające z gorączką nasilają działanie leków przeciwzakrzepowych
- Leki nasilające działanie leków przeciwzakrzepowych:
Acetaminofen, allopurinol, amiodaron, antybiotyki, biseptol, chinidyna, cymetydyna, danazol, dizopiramid, erytromycyna, fenylobutazon, indometacyna, klofibrat, fenofibrat, kolchicyna, kwas acetylosalicylowy, kwas mefenamowy, leki przeciwgrzybiczne, metronidazol, neomycyna, piroxicam, propafenon, propranolol, sterydy anabolityczne, sulfonamidy, tetracykliny, trój cykliczne leki przeciwdepresyjne.
- Leki hamujące działanie doustnych leków przeciwzakrzepowych:
Barbiturany, chlorodiazepoksyd, cholestyramina, fenytoina, gryzeofulwina, karbamazepina, doustne leki antykoncepcyjne, merkaptopuryna, meprobamat, nafcylina, ryfampicyna, leki zawierające witaminę K
Postępowanie w przypadku stwierdzenia wysokich wartości INR:
- Przy wartościach > 3,5 ale < 4,5 zrezygnuj z jednej dawki
- Przy wartościach > 4,5 ale < 6,0 bez towarzyszącego krwawienia ominąć 2-3 dawki i włączyć go w mniejszych niż dotąd dawkach, gdy INR obniży się do wartości terapeutycznych
- Przy wartościach > 6,0 zgłoś się do lekarza
Przy każdej wizycie informuj lekarza o prowadzeniu leczenia lekami przeciwzakrzepowymi
Zabiegi z naruszeniem ciągłości tkanek (biopsje, ekstrakcje zębów, operacje mogą odbyć się po odpowiednim przygotowaniu,
W razie urazu lub krwawienia skontaktuj się z lekarzem
CUKRZYCA uważana jest za chorobę cywilizacyjną - na różne jej typy choruje już ponad 1% ludzi na świecie. Najpowszechniejszą jej odmianą jest cukrzyca typu 2. Zazwyczaj cierpią na nią osoby po 40 roku życia, otyłe. Oprócz uwarunkowań genetycznych przyczynić się do jej rozwoju mogą także złe nawyki żywieniowe oraz brak aktywności fizycznej. Istotną kwestią w leczeniu cukrzycy poza odpowiednimi lekami obniżającymi poziom cukru we krwi jest także dobór specjalnej diety.
GŁÓWNE ZASADY DIETY CUKRZYCOWEJ:
1. Niskokaloryczne posiłki należy przyjmować regularnie 4-5 razy dziennie (cukrzyca typu 2) i nawet 6-7 razy dziennie (cukrzyca typu 1).
2. Nie wskazane jest spożywanie tłuszczów pochodzenia zwierzęcego (smalec, słonina, masło). Jadłospis powinien być wzbogacony w tłuszcze roślinne (olej rzepakowy, sojowy, kukurydziany, oliwa z oliwek).
3. Należy ograniczyć ilość białka zwierzęcego. Źródłem większości białka powinny być: chudy drób, cielęcina, wołowina, ryby, chude wędliny, odtłuszczone mleko i jego przetwory.
4. Dieta powinna być bogata w produkty z dużą ilością błonnika, jak np. gruboziarniste kasze, rośliny strączkowe, pełnoziarniste pieczywo (zamiast białego), warzywa, owoce.
5. Do każdego posiłku wskazane jest spożycie surowych owoców i warzyw. Z owoców należy wybierać te mniej słodkie, jak np. arbuz, wiśnie, grejpfrut, truskawki, uważać na brzoskwinie, jabłka, gruszki, pomarańcze, śliwki, morele, brzoskwinie jagody i maliny, a unikać bananów i winogron.
6. Zaleca się wprowadzenie do jadłospisu większej ilości ryb bogatych w korzystne kwasy Omega-3.
7. Należy wyeliminować z diety alkohol, słodycze i ostre przyprawy.
8. Potrawy powinny być przygotowywane na parze, duszone lub gotowane. Nie wskazane jest spożywanie potraw smażonych.
Dieta cukrzycowa jest zgodna z zasadami zdrowego żywienia, pokrywa zapotrzebowanie na składniki odżywcze, witaminy i składniki mineralne. Wymaga samodyscypliny i pewnych wyrzeczeń, jednakże jest ona niezbędna w procesie leczenia. Leki nie pomogą jeśli nie wypracujemy w sobie odpowiednich nawyków żywieniowych. Najlepiej jeśli zostanie dobrana indywidualnie pod kątem wzrostu, wagi, płci i aktywności fizycznej. Dzięki właściwej diecie diabetycy mają szansę zapobiec komplikacjom choroby, uniknąć nadmiernych wahań cukru we krwi, obniżyć ciśnienie tętnicze oraz osiągnąć i utrzymać prawidłową wagę ciała.